نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید    ( 1024 )                                                                     

ســوره 18 : کهــف ( مـکّــی ـ115آیه دارد ـ جزء  پا نزدهم ـ صفحه 293 )


  ( قسمــت ششم )


صفــای تـوحیــد



 

 ( جزء پانزد هــم صفحــه 294 آیه 14 )  

بسم الله الرحمن الرحیم  

وَ رَبَطْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُوا فَقَالُوا رَبُّنَا رَبُّالسَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ

لَن نَّدْعُوَ مِن دُونِهِ إِلَهًا لَقَدْقُلْنَا إِذًا شَطَطًا


   ترجمــه لفظـــی آیـــه :

 

و دلهایشان را استوار گردانیدیم آنگاه که [به قصد مخالفت با شرک] برخاستند

و گفتند پروردگار ما پروردگار آسمانها و زمین است جز او هرگز معبودى رانخواهیم خواند

که در این صورت قطعا ناصواب گفته‏ ایم



 نگاه ادبی و عرفانی به آیــه :

 

خلعتــی از کمـــــــال محبت ،

که همانا افــــــزونیِ هدایت بود ؛

به آنــــــان ( یاران غار ) دادیــــــــم ،

و ایشان را به بندِ عصمت ببستیم ،

و بر بســـاطِ معــــــرفت بداشتیم ،

و به قیـــدِ محبت استـــوار کردیم ،

و در وادیِ عنــــــایت ،

ایشان را شمعِ رعایت افروختیم ،

و در دبیـــــرستـــــــانِ ازل ،

آدابِ صحبـــــت آمــوختیــــــم ،

تا در عینِ قدس ، روان ساختیم ،

و در خلــوتِ غـــــــار ، بــــار از حقیقت پرداختند .

آن جوانمــــــردان ؛ بر درگاهِ احدیت ،

به نــــور ایمـــــــان ، ارجمنــــــد بودند ،

و به صفــــــای توحیـــــد افروختــــــه !

دیده ی اهـــــــلِ آن روزگار ؛

به دردِ شرک و کفـــــر ، آلــــــــــــوده بود ،

و غیــــــــرت دیـــــــــن ؛

آنان (یاران غار)  را در حجابِ غار ایمـــن کرد ،

تا دیــده هــــای آلـــــوده ، آنان را نبیند !



(16) وَ إِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَ مَا یَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ فَأْوُوا إِلَى الْکَهْفِ

یَنشُرْ لَکُمْ رَبُّکُم مِّن رَّحمته و یُهَیِّئْ لَکُم مِّنْ أَمْرِکُم مِّرْفَقًا


و چون از آن ها و از آن چه که جز خدا مى ‏پرستند کناره گرفتید پس به غار پناه جویید

تا پروردگارتان از رحمت‏ خود بر شما بگستراند و براى شما در کارتان گشایشى فراهم سازد


از جناب جبــروت و درگاه ملکـوت فرمان رسید که ؛

در این غـــــــــــــار رَویـــــــد ،

و در کنفِ حمایت و رحمتِ حقّ باشید ،

تا خداوند شما را در پرده ی عصمت نگاه دارد ،

و لبــــــاسِ رحمــت بپوشاند ،

و در کنــــفِ عــــزّت جـــــــای دهـــــد .

 

ای چه خوش روزگارِ کسی یا کسانی که ؛

در راهی می روند که مشمـــــــول عنــایتِ پروردگار ؛

وَ اَلزَمَهُم کَلِمَةِ التَّقوی ... شوند ،

و کمنـــــدِ تقـــــــوی بر گــــــردنِ آنان افتــــــد ،

و به راه راست و سعــادت واقعــی کشانـــــــده شــــوند !

 

تا کی‌ دل‌ من‌ چشم‌ به‌ در داشته‌ باشد؟

ای‌ کاش‌ کسی‌ از تو خبــر داشته‌ باشد

آن‌ باد که‌ آغشته‌ به‌ بــوی‌ نفس‌ توست‌

از کوچه‌ ی ما کاش‌ گــــذر داشته‌ باشد


السلام علیک یا مولای یا اباصالح المهدی


این جمعه هم گذشت و نیامدید آقـــا !


شاید ما همچنـــــان سرگــــــرم دنیـــا و زنـــــدگی خویشیــم


ولی هر روزه برای تعجیل در ظهـــــــــور مبارکتــــــان


دعــــای فــــــرج بر لب داریـــــــم

 



موضوع :